در نمایشگاههای «گنجینههای از یاد رفته هنر ایران» که با مشارکت شمار زیادی از مراکز فرهنگی-هنری، ازجمله فرهنگستان هنر موزهها و مجموعه داران هنر ایران برپا میشود بیش از سیصد اثر متعلق به میراث هنرهای سنتی، آئینی، اقلیمی و قومی این سرزمین، برای نخستین بار، در قالب مجموعهای وسیع، به نمایش درآمده است.
در این مجموعه گسترده و چشمگیر، آثار متنوعی در قالبهایی چون، اشیاء و ظروف مختلف، از قبیل قلمدان، قیچی و قاشقک، چاقو، کاسه و بشقاب لاکی و لعابی، سجاده، قطعات کتابت شده، انواع انگشتر و جواهرآلات منقوش، مهر، پرده پولک دوزی و گلابتون و قلمکار، جا قرآنی و اسپندان، حمایل، تبرزین، قلیان و همچنین تابلوهای نقاشی در قالبهای مختلفی چون سیاه قلم ، تابلو فرش و نیز آیینههای خاتم کاری و ... موجود است.
در بین این مجموعه، آثار بدیع و منحصر به فردی از استادان تراز اول نقاشی ایران، چون ابراهیم نقاش باشی و حاج مصورالملکی به چشم میخورد. گستره زمان این آثار، از دوران تیموری تا قاجار را در برمیگیرد و در آن به تنوع شیوههای زندگی، آئینها، آداب و رسوم، طرز معیشت، اعتقادات و باورهای بومی، هویتهای قومی و سنتهای فرهنگی اقوام و مناطق مختلف ایران، در طول یک دورة چندصد سالة تاریخی بر میخوریم، که حیطههای متعددی از جامعه شناسی فرهنگ ، مردم شناسی و زیبایی شناسی هنرهای سنتی ایران را پیش چشم همه علاقهمندان، پژوهشگران و صاحبنظران تاریخ هنرهای این سرزمین ترسیم میکند.[تجلیل میرحسین موسوی از 14 هنرمند پیشکسوت]
تصاویر زیر بخشی از نمایشگاه گنجینه هنر های از یاد رفته است که امکان عکاسی از آن وجود داشت: